สมัยที่ยังไม่แต่งงาน ผมกับแฟนแบกเป้เที่ยวกันเป็นประจำ ส่วนใหญ่จะเที่ยวแถบอเมริกาใต้ เที่ยวกันแบบลุยๆ ดิบๆ นั่งรถไฟ นอนรถบัส พักโฮสเทล ตกดึกก็ออกมานั่งดื่มเบียร์คุยเฮฮากับเพื่อนๆ นักเดินทาง จำได้ว่ามันเป็นอะไรที่สนุกและได้รสชาติชีวิตมากเลยทีเดียว
พอมีลูกตัวน้อย ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป…
ทริปแรกที่ผมพาลูกออกเดินทางเที่ยวต่างประเทศ คือ ตอนลูกอายุ 16 เดือน เราบินลงประเทศโคสตาริกา เช่ารถ 4WD ขับเที่ยวไปเรื่อยๆ ขึ้นเขาลงห้วย นอนในป่า เที่ยวน้ำตก ตามภาษาคนชอบลุย หลังจากทริปนั้นจบลง เราก็รู้สึกว่า ที่จริงแล้วการพาลูกลุยเที่ยวต่างประเทศกับเรา มันไม่ได้แย่อย่างที่คิดนะ แถมยังมีเหตุการณ์ดีๆ หลายๆ อย่าง ที่เราคงไม่ได้พบเห็น ถ้าไม่ได้พาเค้าไปด้วย
ถามว่าลำบากไหม? ผมยอมรับครับว่าลำบากพอสมควร ทั้งต้องห่วงเรื่องความสะอาด ความปลอดภัย อาหารการกิน และอะไรอื่นๆ อีกมากมาย… แต่เมื่อพูดถึงรสชาติของการเดินทางและสิ่งที่ได้กลับคืนมาแล้วล่ะก็ กี่ครั้งๆ ผมก็ขอยืนยันครับว่า พาลูกออกเดินทางไปกับเรา ได้อะไรกลับคืนมามากกว่าแบกเป้เที่ยวกันเองสองคนอย่างแน่นอน
เด็กเป็นจุดเริ่มบทสนทนาที่ดี
อันนี้เห็นได้ชัดตอนช่วงอายุประมาณ 3-5 ขวบ เป็นช่วงที่กำลังน่ารักน่าเอ็นดู ชั่งพูดชั่งถาม คนเห็นก็จะชอบมาทักทายแล้วมาเล่นด้วย ทำให้เราเองมีโอกาศได้พูดคุยกับคนท้องถิ่น เรียนรู้วัฒนธรรม และมีเพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นโดยปริยาย
สมัยก่อนเวลาเราเที่ยวกันสองคน ยากเหลือเกินที่จะมีโอกาศได้สนทนากับคนท้องถิ่น นอกจากเวลาหลงแล้วต้องถามทาง
เด็กเป็นเลนส์ขยายของสังคมที่ดีเยี่ยม
เด็กกับคำถามร้อยแปดที่พร้อมจะถามเราอยู่เสมอ.. อะไร ที่ไหน ทำไม เมื่อไหร่ ยังไง กับใคร? เพราะความขี้สงสัยของเค้านี่เอง ทำให้เรารู้จักคิด รู้จักมอง และสังเกตุสิ่งที่อยู่รอบตัวมากขึ้น เพื่อตอบคำถามของเขา ถ้าเราเดินทางกันเอง เราจะไม่ค่อยสนใจกับสิ่งเล็กๆ น้อยๆ รอบตัวมากเท่าไปกับลูก
นอนเร็ว ตื่นเช้า เป็นอะไรที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
อาจจะไม่ใช่อะไรที่ฟังดูดึงดูดมากนัก ยิ่งเวลาไปเที่ยวในเมืองใหญ่ๆ บางทีเราก็อยากจะออกไปเดินเที่ยวตอนกลางคืน ออกไปดื่มสังสรรค์เฮฮากับเพื่อนๆ แต่การที่ได้นอนเร็วตื่นเช้านั้น ทำให้เราได้เริ่มวันของเราเช้ากว่านักท่องเที่ยวคนอื่นๆ กินอาหารเช้าก่อน เริ่มเที่ยวก่อน
มีเวลาได้สัมผัสกับสิ่งรอบตัวมากขึ้น
ไปไหนมาไหนกับเด็กเล็ก เป็นอะไรที่เร่งรีบไม่ได้ ยิ่งถ้าอยากให้เขามีความสุขกับการเดินทางแล้วล่ะก็ เราต้องให้เวลาเขาได้วิ่งเล่น ได้สังเกตุ ได้หยุดพัก และได้มีส่วนร่วมทำกิจกรรมต่างๆ ที่เขาชอบ
ดังนั้นระหว่างที่เค้าทำให้ ซึ่งทำให้เราเองได้ใช้เวลา ณ สถานที่นั้นๆ ได้อย่างเต็มที่… ได้เห็นและสัมผัสกับอะไรต่างๆ รอบตัวได้ลึกซึ้งมากขึ้น
เดินทางกับเด็ก สิทธิพิเศษเพรียบ!
อันนี้เริ่มตั้งแต่สนามบินเลย ที่ผ่านๆ มา ไปไหนมาไหนกับลูกจะได้เดินเข้าช่องพิเศษ ไม่ต้องมายืนต่อคิวยาวเพื่อรอตรวจกระเป๋าหรือรอตรวจคนเข้าเมือง ตอนรอขึ้นเครื่องทางสายการบินก็มักจะประกาศให้ครอบครัวที่มีเด็กเล็กได้ขึ้นเครื่องก่อน บนเครื่อง เด็กยังได้อาหารก่อนใคร และแถมได้ของเล่นที่สายการบินแจกให้อีกด้วย
ผลประโยชน์อื่นๆ
นอกจากผลประโยชน์ที่เราได้จากการพาลูกน้อยแบกเป้เที่ยวแล้ว ผมเชื่อว่าลูกเองก็ได้สิ่งดีๆ มาด้วยไม่น้อยเลยเช่นกัน การที่เราให้โอกาศลูกได้ไปสัมผัสกับสิ่งใหม่ๆ ไม่ว่าจะเป็นอาหาร วัฒนธรรม ภาษา และผู้คน เป็นการเปิดให้เขามีวิสัยทัศน์ที่กว้าง รู้จักมองเรื่องราวต่างๆ ได้ลึกซึ้ง และรู้จักตัวเองดีมากขึ้น… นอกจากนั้นแล้ว ยังจะสอนให้เขามีระเบียบวินัย รู้จักเตรียมตัว เก็บของ จัดกระเป๋า และดูแลสิ่งของของตัวเอง โดยที่เราไม่ต้องมานั่งบ่นนั่งจี้อยู่ตลอดเวลา
Be First to Comment